مقایسه تعارضات زناشویی مادران دارای کودک مبتلا به نقص توجه/ بیش ‏فعالی با مادران دارای کودک عادی ‏

هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ تعارضات زناشویی مادران دارای فرزند پسر مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی با گروه مقایسه بوده است. بدین منظور 30 نفر از مادرانی که کودکان آنها با استفاده از مصاحبۀ بالینی و پرسشنامۀ CSI-4 تشخیص نقص توجه/بیش فعالی دریافت کرده اند، پرسشنامه تعارضات زناشویی را تکمیل نمودند. این کودکان به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از نواحی پنج گانۀ آموزش و پرورش شهرستان تبریز انتخاب شده بودند. گروه مقایسه نیز شامل مادران کودکان عادی بود که ابتدا کودکانشان از بین دانش آموزان همان مدارس انتخاب و مادران از نظر سن، ابعاد خانواده و تحصیلات با گروه اصلی همتا شده بودند. طرح پژوهش حاضر (علّی- مقایسه ای) بود. برای تحلیل داده های آماری نیز از تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) استفاده شد. تحلیل داده های به دست آمده نشان داد که بین تعارضات زناشویی مادران دو گروه در بعد کاهش همکاری، کاهش رابطة جنسی، افزایش واکنش هیجانی و افزایش جلب حمایت فرزند در سطح 001/0p< تفاوت معنی دار وجود دارد. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که ابتلای کودک به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی در برخی از ابعاد تعارضات زناشویی مادران و تشدید آن نقش دارد.